بنام پاک دادار هور
آیا تا الان شده به تمام قولهایی که به خودمون دادیم عمل کنیم؟
تمام برنامه ریزیهای نوشته شده درافکارمون را جامعه ی عمل بپوشانیم؟
بهتر نیست قبل از قول وقرارهامون باخود.بیایم وخود رو بشناسیم؟ شاید بهتر بتوانیم به تمام خاصته های نوشته شده برلوح افکارمون برسیم!!!
پرسش:خود یعنی چه؟
خود یعنی غرور وانتظار و توقع.یعنی رنجش وترس وکینه از خود ودیگران.خود یعنی احساس گناه و حقارت وپوچی و بی حوصلگی.یعنی فریب واژه ی عدم اعتماد به نفس رو داشتن/یعنی خود رو باختن وخود را سرزنش کردن.خود یعنی تنش وسراب و اظطراب و خود یعنی همه ی چیزهایی که در زندگی برای موفقیت جلوی پای ماست و ما ترمز می زنیم و این ترمزها یعنی من مزاحم!!!
من مزاحم یعنی غرور بی جا.کینه واحساس حقارت نداشتن اعتماد به نفس و...
من مزاحم یعنی همین مرزهای ذهنی که برای خودمان ترسیم کرده ایم(همین خط ونشانهایی که برای هم کشیده ایم وبر دیگران خط بلان کشیدن.بعضی سنت های نادرست جامعه)
من مزاحم یعنی باورهای غلط وتا وقتی که ازطریق دانش وبینش وبصیرت براین باورهای غلط خط بطلان نکشیم کوشش های ما برای رسیدن به موفقیت وشادی ونشاط بیهوده است.
یکی از راهای خلاص شدن از شرمن مزاحم این است که خودمان باشیم ونخواهیم نقش دیگران را بازی کنیم ویا آرزوی جای کسی بودن روداشته باشیم.نیازهای ما باهم فرق می کند.روشهای موفقیت و دانش را می توان از دیگران آموخت اما هرگزنباید تقلید را اصل قراردهیم.
از مقلد تا محقق فرقهاست کین چو داووداست وآن دیگرصداست
خودمان را بشناسیم و استعدادهای خودمان را کشف کنیم
منگرآنکه تو تحقیری یا ضعیف بنگر اندرهمت خودا ی شریف
خشت اول همه برنامه ها برای رسیدن به هدف همان خودشناسی است.